พระราหุล

     เป็นพุทธชิโรรส ประสูติจากพระนางยโสธราพิมพา ในคืนวันที่เจ้าชายสิทธัตถะ ผู้พระราชบิดาตัดสินพระทัยเสด็จออกผนวชพอดี พระนามว่า ราหุล (บ่วง) ก็เกิดขึ้นจากพระอุทานที่เสด็จพ่อเปล่งขึ้นขณะได้ข่าวท่านประสูติ (ราหุลํ ชาตํ บ่วงเกิดขึ้นแล้ว)

     เมื่อพระบิดาได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าแล้ว เสด็จนิวัติพระนครกบิลพัสดุ์ ราหุลกุมาร ขณะนั้นพระชนม์เพียง 7 พรรษา พระมารดาขอร้องให้ไปขอ “ขุมทรัพย์” จากพระบิดา เดินตามพระพุทธองค์พลางพูดว่า “สมณะ ขอขุมทรัพย์ ๆ” ไม่ขาดปาก พระพุทธเจ้าทรงคำนึงว่าบรรดาทรัพย์ทั้งหลายพินาศฉิบหายได้ ยกเว้นอริยทรัพย์ เมื่อมีพระพุทธประสงค์จะประทานอริยทรัพย์ให้พระกุมาร จึงรับสั่งให้พระสารีบุตรบวชให้เธอ

     การบวชของราหุลกุมารสำเร็จด้วยการเปล่งวาจารับไตรสรณคมน์และพระกุมารก็อายุไม่ครบยี่สิบปี เธอจึงเป็นสามเณรรูปแรกในพระพุทธศาสนา สามเณรราหุลเป็นผู้ว่านอนสอนง่ายยิ่ง มีฉันทะในการศึกษาใคร่รู้ ใคร่ปฏิบัติอย่างยิ่ง นัยว่า ทุกเช้าท่านจะลงจากกุฏิเอามือกอบทรายแล้วอธิษฐานว่า “วันนี้ขอให้เราได้ฟังพระโอวาทจากพระพุทธองค์และพระอุปัชฌาย์มากมายเท่าเมล็ดทรายในกำมือนี้” พระพุทธองค์จึงทรงยกย่องท่านว่าเป็นผู้เลิศกว่าผู้อื่นในทางเป็นผู้ใคร่ในการศึกษา

     พระราหุลเถระนิพพานก่อนพระพุทธเจ้าและพระอุปัชฌาย์ แต่อายุยังน้อย สถานที่นิพพานของท่านคือ สวรรค์ชั้นดาวดึงส์

ขอบคุณข้อมูลจาก หนังสือคาถาชินบัญชร

โดย ศ.พิเศษ เสฐียรพงษ์ วรรณปก ราชบัณฑิต

ผู้ที่อยากรู้ข้อมูลเพิ่มเติมควรค้นหาในวิกิพีเดียสารานุกรมเสรีหรือในอินเตอร์เน็ต